Είναι η εποχή που το βουνό λατρεύεται. Μπαίνουμε πια για τα καλά στον χειμώνα. Έχω εξαντλήσει κάθε πιθανότητα να βρεθώ στη θάλασαα με μαγιό. Αποθήκευσα όλα τα σχετικά gadgets -βατραχοπέδιλα, καπέλα, αντιηλιακά..- κατέβασα κασκόλ, σκούφους, γάντια, χοντρά πουλόβερ, έβγαλα γαλότσες... Ξαναγυρίζουμε στις χειμωνιάτικες, αγαπημένες μας συνήθειες. Μόλις φτάσει η Παρασκευή να τα μαζεύουμε και να "παίρνουμε τα βουνά"!

Η φύση αυτή την εποχή είναι πανέμορφη και μας καλεί κοντά της. Όλα τριγύρω έχουν φορέσει τα χρώματα του χειμώνα, πλαγιές ολόκληρες είναι σαν να βάφηκαν με τις πιο βαθιές αποχρώσεις του κοκκινοκαφέ. Εάν ήταν φωτογραφία θα λέγαμε πως το editing στο photoshop είναι κάπως υπερβολικό! Πάνω στα δένδρα είναι πια ελάχιστα τα απομεινάρια φύλλων και φρούτων. Το σκηνικό ολοκληρώνει ο μουντός, κρύος καιρός, οι ανάσες μας που αχνίζουν και αυτός ο υπέροχος κρατσανιστός ήχος από τα ξέρα φύλλα όταν τα πατάμε. Λατρεύουμε αυτή την ατμόσφαιρα!

Αγαπάμε να μαζευόμαστε νωρίς μέσα, μόλις σουρουπώσει, να κρατάμε καυτές κούπες με τσάι του βουνού, καθισμένοι σε μικρά σκαμνάκια γύρω από το πέτρινο τζάκι και να έχουμε δίπλα μας ζεστά, μάλλινα ριχτάρια "just in case"!

To κρύο και το βουνό ανοίγουν τρελά την όρεξη. Με ανυπομονησία περιμένουμε την ώρα που θα ακουστεί ο χαρακτηριστκός ήχος του φελλού που αποχωρίζεται ένα μπουκάλι κρασιού, σήμα κατατεθέν πως ήρθε η ώρα του δείπνου! Αγαπάμε και τα χειμερινά μενού. Είναι σαφώς πιο θρεπτικά και πιο "ένοχα" θερμιδικά μα είναι ό,τι πρέπει για τις παγωμένες μέρες του χειμώνα. Και έτσι, οι όποιες τύψεις εκμηδενίζονται! Not Guilty Food δεν είπαμε?!

Η ψησταριά και ο ξυλόφουρνος έχουν την τιμητική τους εδώ. Πολλές φορές θα ψήσουμε και στο τζάκι, που σημαίνει πως έχει πολύ κρύο και πως οι πιθανότητες να βγούμε έξω είναι ανύπαρκτες. Όλη αυτή η διαδικασία είναι πολύ όμορφη και ζεστή, γεμάτη θαλπωρή, παρά το πολύ κρύο που κάνει. Συγχρόνως μας γυρίζει στη φύση και στις πολύ οικείες, χειμωνιάτικες εικόνες.

Το όνειρό μου να αποκτήσω ξυλόφουρνο πραγματοποιήθηκε εν μέρει πριν από δύο χρόνια. Θέλω να πω πως ναι μεν είναι με ξύλα αλλά στην πιο σύγχρονη εκδοχή του. Πάντα μου άρεσαν οι παλιοί, χτιστοί, παραδοσιακοί φούρνοι με ξύλα. Σπάνια βρίσκονται πια, σε βορεινά κυρίως μέρη, σε χωριά όπου οι άνθρωποι τους χρησιμοποιούν καθημερινά για να μαγειρεύουν το φαγητό τους, να φτιάχνουν ψωμί..Ένα φαγητό μαγειρεμένο στον φούρνο με ξύλα δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο φαγητό! Ελπίζω πως το όνειρό μου να αποκτήσω τον τέλειο ξυλόφουρνο δεν έχει εγκαταλειφθεί ακόμη, θα γίνει μία σοβαρή μελέτη μόλις το επιτρέψει ο χρόνος. Προς το παρόν, και ο υπάρχων κάνει καλά τη δουλειά του!

Σήμερα έχει πολύ κρύο και εγώ πολύ όρεξη να βρεθώ στην εξωτερική μου κουζίνα (ψησταριά, ξυλόφουρνο) και να μαγειρέψω. Εξάλλου περιμένουμε φίλους. Τα καλάθια μου είναι γεμάτα με κυδώνια, κολοκύθες, κάστανα, καρύδια.. Ένα σωρό καλούδια που μάζεψα εδώ στο κτήμα. Το βουνό αλλά και το κρύο αγαπούν πολύ το κρέας.

Σκέφτομαι να τα μπερδέψω όλα αυτά! Αγόρασα υπέροχο κρέας, χοιρινό κότσι και χοντροκομμένα κομμάτια rib eye, και θυμήθηκα πως έχω εδώ και την πιο υπέροχη γάστρα που μου χάρισε μια φίλη. Ό,τι πρέπει για χοιρινό στη γάστρα με κυδώνια και αρωματικά. Όσο για το rib eye, σκέφτομαι να το κάνω στη σχάρα περασμένο σε μικρή σούβλα σαν κεμπάπ με δενδρολίβανο και πιπεριές chili. Για συνοδευτικό έχω υπέροχες βιολογικές κίτρινες πατάτες και ψητή κολοκύθα με balsamico. Φυσικά και αυτά θα ψηθούν με ξύλα! Οι σημερινές συνταγές είναι έμπνευση της στιγμής, επηρεασμένες από τα φρούτα και τα λαχανικά που μάζεψα σήμερα το πρωί.

Η κουζίνα μου σήμερα είναι ανοιχτή, έξω στη φύση! Καθώς ετοιμάζω τα πιάτα μου πού και πού μαζεύω σκόρπια φύλλα και καρπούς βελανιδιάς που πέφτουν επίμονα από τα κλαδιά του κοντινού δένδρου σαν να μου λένε πως θα έπρεπε να τα συμπεριλάβω και αυτά μέσα στη γάστρα μου!